W pieciu pokojach domu przedstawiono ekspozycje biograficzna, m.in. rzeczy zwiazane z Mickiewiczem i jego otoczeniem: komplety mebli, zegary, ksiazki, rekopisy, fortepian, portrety przyjaciol i znajomych.
W piwnicy i przejsciu podziemnym, ktore laczy dom z oficyna, sa rozmieszczane wystawy, w tym dwie stale: „Swiatlo kuchni Mickiewiczow” i „Poemat „Pan Tadeusz”, jak również wystawy czasowe.

Historia Domu-Muzeum Adama Mickiewicza

Pierwsza probe utworzenia w Nowogrodku muzeum Adama Mickiewicza podjeto w 1920 roku. Owczesny organ wladzy miejskiej – Nowogrodzki Powiatowy Rewkom – wydal 16 wrzesnia 1920 r. rozporzadzenie nr 40 o utworzeniu w domu, gdzie mieszkal poeta, muzeum lub biblioteki jego imienia. Owczesnym mieszkancom domu miano przekazac inne lokum, zas budynek mial byc oddany do dyspozycji Wydzialu Oswiaty Ludowej. Decyzja nie zostala wprowadzona w zycie, poniewaz w trakcie wojny polsko-bolszewickiej po dwoch tygodniach Nowogrodek zajelo wojsko polskie.
Dom-Muzeum zostal utworzony w latach trzydziestych dzieki staraniom Komitetu Mickiewiczowskiego – spolecznego towarzystwa naukowego pod kierownictwem miejscowego wojewody. Decyzje o utworzeniu Domu-Muzeum Komitet Mickiewiczowski podjal 10 maja 1931r. Otwarcie muzeum mialo miejsce 11 wrzesnia 1938 r. Pierwszym dyrektorem muzeum zostal Wladyslaw Laroj.
Po ustanowieniu na Zachodniej Bialorusi wladzy radzieckiej, na mocy postanowienia Rady Komisarzy Ludowych BSRR od 03.12.1940 r. muzeum zostalo wziete pod opieke panstwa i przeszlo pod zarzad Ludowego Komisariatu Oswiaty. W 1941 r. Dom-Muzeum zostal zburzony przez niemiecka bombe. Zniszczeniu ulegla wiekszosc eksponatow. Pewna ilosc ocalalych eksponatow zostala wywieziona po wojnie na teren Polski.
Dom-Muzeum zostal odnowiony w przedwojennym ksztalcie na 100-lecie smierci A. Mickiewicza i otwarty 26 listopada 1955 r. Kolejna muzealna ekspozycja zostala otwarta w 1971 r.; z pewnymi zmianami istniala do konca lat 80- tych.
W latach 1989 - 1990 wilenski oddzial polskiej firmy „Budimex” za srodki strony bialoruskiej przeprowadzil renowacje siedziby Mickiewiczow: odnowiono budynek wedlug wzorow z pocz. XIX w., zbudowano oficyne, ktora laczy sie z budynkiem przejsciem podziemnym, a takze swiron, altane i studnie.
W odnowionym budynku 12 wrzesnia 1992 r. otwarto nowa ekspozycje, stworzona wspolnie przez pracownikow Domu-Muzeum i Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza z Warszawy. W niej, oprocz wlasnych, znajdowaly sie rowniez 152 eksponaty przekazane w depozyt przez polskie muzea. W maju 2001 r. zostaly zwrocone polskiej stronie.
Obecna ekspozycja zostala otwarta 25 maja 2001 roku. Prace zwiazane z jej realizacja (ze srodkow miejscowych, czyli budzetu rejonu nowogrodzkiego) zostaly wykonane przez firme „Minski Mastacki Kombinat”. Autorami koncepcji naukowej byli pracownicy Domu-Muzeum, S. Anisimowa, N. Czerniawska, M. Hajba. Koncepcje artystyczna zrealizowal malarz z Minska, G. Czysty.

Co roku muzeum odwiedza ponad 20 000 osob, z czego 30% to obywatele innych panstw. Oprowadzenie odbywa sie w jezykach bialoruskim, rosyjskim, polskim.